Pominę moralizatorską rozprawę , że „widziały gały co brały”, a o tym jak należy czytać umowy kredytowe napiszę w innym wpisie. Ważne jest to, że cześć kredytobiorców  znalazła się w trudnej sytuacji finansowej i oczekują pomocy. Dlaczego, moim zdaniem banki również winne są zaistniałej sytuacji?

Po pierwsze, to niemalże agresywna sprzedaż kredytów we franku w latach, gdy  kurs franka szwajcarskiego był niski i istniał spory potencjał wzrostu. Argumenty doradców bankowych, że niższa rata, wyższa  kwota kredytu do wzięcia, no i ponoć frank szwajcarski to stabilna waluta, przekonały wielu klientów. Dla porównania zupełnie inaczej wyglądała oferta kredytów we frankach  pod koniec 2011 roku, to jest po nagłych skokach kursu tej waluty. Zwiększyło się wówczas ryzyko banków, ponieważ  kurs mógł spaść i kredytobiorca będzie płacił niższe raty. Do tego doszedł też wymóg posiadania wkładu własnego wprowadzony przez Komisję Nadzoru Finansowego. Kredyt we franku dostępny był klientom dysponującym znaczną gotówką na wkład własny i dochodami powyżej15 tyś. na miesiąc. Uzyskanie go graniczyło z cudem. Poza tym w odróżnieniu od oferty w złotówce kredyt we franku objęty był prowizją  początkową i wyższą marżę.